Equinox – same but different

Equinox vindt tweemaal per jaar plaats, gebruikelijk rond 20 maart en 21 september. In de geest van kosmische gelijkheid is het evenement een globale verbinding voor mensen die samen handelen in de openbare ruimte. De bedoeling is dat het delen van tijd en ruimte kunstenaars en geïnteresseerden op verschillende plekken in de wereld dichter bij elkaar brengt. Het evenement wordt georganiseerd sinds 2016 en startte in Belfast als gevolg van een symposium. Inmiddels heeft het evenement in meer dan 45 steden in 30 landen plaatsgevonden, van Gotenburg tot Bangkok. Ook in landen waar vrijheid niet vanzelfsprekend is en elementaire mensenrechten met behulp van repressie worden geschonden. De vrijheid en openheid van het gebruik van de publieke ruimte als sociale en politieke ruimte is dan ook een belangrijke doorlopende gedachte in het onderliggende concept. De periode van corona-quarantaine heeft daar nog extra betekenis aan toegevoegd.

Op een regenachtige zondagmiddag komen een twintigtal kunstenaars bijeen op uitnodiging van kunstenaarsinitiatief 222Lodge, dat de organisatie op zich heeft genomen. Het binnenplein in het historische centrum van de oudste stad van het land, waar ook museum Hof van Nederland aan is gevestigd, is een publieke ruimte met specifieke eigenschappen. Kunstenaars uit verschillende delen van het land zijn er voor naar Dordrecht afgereisd.

Na een voorbereidend centraal moment nemen de kunstenaars hun plek op het plein in om van 13.00 tot 14.00 uur onafgebroken en gelijktijdig hun individuele actie uit te voeren. Sommige kunstenaars zoeken toenadering tot elkaar en werken samen of op elkaar in. Anderen hebben zichzelf het zicht ontnomen of gekozen voor een andere vorm van zelfisolatie. Vanaf een afstandje oogt het geheel als een omheinde luchtplaats van een psychiatrische inrichting. Ook de recent met Oscars bekroonde speelfilm ‘Everything Everywhere All at Once’ komt in gedachte, maar wellicht is die andere Oscar winnende klassieker ‘One Flew Over the Cuckoo’s Nest’ uit 1975 nog iets meer van toepassing.

Het publiek bestaat enerzijds uit individuen die vrijwillig op het evenement zijn afgekomen en anderzijds uit toevallige passanten, die het plein schoorvoetend of resoluut doorkruizen om aan de andere zijde terecht te komen. Langzaam begint het steeds harder te regenen, maar de meeste kunstenaars geven geen krimp en zetten hun uitvoering onverstoorbaar door. Deelnemend kunstenaar Gerwin Luijendijk loopt rond met een telefoon waarmee hij een live video verbinding met zijn ouders onderhoudt. Zijn ouders reageren op de beelden met live commentaar. De meeste kunstenaars gaan op in hun eigen werk en hebben geen idee wat de andere performers aan het doen zijn. Alleen de gemaakte documentatie kan deze lacune opvullen.

Deelnemende kunstenaars: ieke Trinks, Peter Baren, Ienke Kastelein, Yvette Teeuwen, Lotte Werkema, Kirsten Heshusius, Kamila Wolszczak, Geerten Ten Bosch, Yvo van der Vat, Kathrin Wolkowicz, Gerwin Luijendijk, Topp & Dubio, Ellen Rodenberg, Maarten Schepers, Jolanda Jansen, Liesje van den Berk, Marita Bullmann, Philemon Mukarno, Martine Viale, Nico Parlevliet en Frans van Lent.

De fotoreportage is van Nico Parlevliet.