9e Biennale Internationale de Gravure contemporaine de Liège 2013
De binnenkomst op het station van Luik, Liège-Guillemins dat is ontworpen door architect Santiago Calatrava, is indrukwekkend. Monumentaal en toch luchtige constructie. Frappant is het contrast met de onmiddellijke omgeving die zich nog in een staat van transformatie bevindt.
In de cultuursector van Luik vinden ook enige veranderingen plaats. Het Museum voor Moderne en Hedendaagse Kunst, in het Parc de la Boverie, wordt sinds eind 2012 gerenoveerd en zal zich bij heropening vooral richten op hedendaagse kunst. De 9e Internationale Biënnale van Hedendaagse Grafiek vindt daarom deze keer in het nieuw-opgerichte Museum voor Schone Kunsten plaats, waar nu de collectie klassiek moderne schilder- en beeldhouwkunst en het prentenkabinet ondergebracht zijn.
Hier werden de deelnemende kunstenaars vooraf de officiële opening hartelijk verwelkomt door de organisatie van de biënnale en kregen zij de gelegenheid om op hun gemak het werk te bekijken en met elkaar kennis te maken. Van de 480 inzendingen heeft de jury 50 kunstenaars gekozen om deel te nemen.
Peter Gross maakt afdrukken van boomstronken, waarop hij een haiku gegraveerd heeft. Uiteindelijk zal de boomstronk worden verwijderd een plaats maken voor een jonge boom. Er blijft alleen maar zijn afdruk als spiegelbeeld over.
Pauline Djerfi haalt verpakkingen aan het eind van het consumptieproces weer uit elkaar en drukt ze af. Herkenbaar is een tweedimensionale vlakte die hun oorspronkelijke functie aanduiden.
Wuan-Gean Ho heeft een serie prenten van een dansend jurkje gemaakt en deze ook weer samengevoegd in een video. Er ontstaan organische vormen. Een lichte beweging van dunne stof wordt iets hards en star.
Het werk van Julie Deutsch gaat over seksueel geweld tegen vrouwen. Ze heeft er de zeer droge tekst van Artikel 222-22 tegenovergesteld die deze inbreuk in de Franse wet regelt.
Valérie Guimond verbindt tekeningen met fotografische afdrukken en laat zo het conflict van innerlijke pijn en de uiterlijke façade zien. De titel ‘Kariatiden’ verwijs naar de Griekse standbeelden, die als pilaren het dak van een tempel dragen. Volgens een theorie worden de vrouwen van Karyae afgebeeld, die na de oorlog tegen de Perzen door de Grieken gestraft werden. De mannen werden allemaal gedood en de vrouwen werden tot slavinnen vernederd. Zij dragen de eeuwige last.
De wijsheid van de libelle zoekt Christian Diedericks in zijn serie prenten. Gevallen engelen, dood, kwal en afkeer.
Mirko Reinecke gebruikt in zijn serie ‘bathroom mirror self-portraits’ gevonden zelfportretten, die hij bewerkt en afdrukt op zink.
Alain Verschueren heeft monumentale houtdruk portretten gemaakt. Hetzelfde motief dat soms meer soms minder uit elkaar schijnt te vallen.
Doris Schälling en Jörg Enderle gebruiken stenen structuren voor hun grote prenten installaties en spelen hier met de dimensies.
De opening was druk bezocht. Als Laureaat werd de Duitse kunstenares LOLA gekozen. Zij krijgt in twee jaar tijdens de 10e biënnale de gelegenheid voor een solotentoonstelling. Rond de biënnale zijn een aantal evenementen en activiteiten gepland.
De Biennale is te zien t/m 19 mei 2013
Alle foto’s: Mirko Reinecke