Big Bang
Het eerste artikel na het weekend had -natuurlijk- heel gemakkelijk over Ja, natuurlijk kunnen gaan, de groots aangekondigde en groots opgezette tentoonstelling in het Gemeentemuseum. Maar dat plaatsen we bewust pas iets later in de week. Want afgelopen weekend was er ook veel werk te zien van studenten die hun eerste schreden zetten in de werkelijkheid die ‘de kunstwereld’ heet.
Studenten als mogelijke beloften voor de toekomst, studenten die over, pak ‘m beet, een jaar of vijf a tien, overal ter wereld zouden kunnen exposeren. Zonder mensen die dit -toch vrij complexe-beroep aandurven, is de kunstwereld niets. Dus dit artikel na het weekend begint bij het begin: het aanstaande kunstenaarschap!
Drie dagen lang stond ateliercomplex Billytown ten dienste van Big Bang, een expositie van 22 studenten, kunstenaars in de dop, ter voorbereiding op hun eindexamenexpositie die net voor de zomervakantie plaatsheeft. Er is belangstelling voor en er is zo te zien veel trotse familie. Een zachte landing is gegarandeerd.
As you know him, Norita Pinas
Met een plattegrond konden bezoekers dwalen door Billytown. Als bezoeker kwam je kunst tegen die, zoals hier het werk van Norita Smit, deels nog traditioneel tentoongesteld was en deels niet. De titel van Smit is raadselachtig en zorgt er wel voor dat ik het werk sterker vind.
How to bury your deadline, Jeroen Paalvast
How to bury your deadline, Jeroen Paalvast
Jeroen Paalvast maakte een hele kale bureausetting , daarvoor zette hij extra wanden neer in de voormalige gymzaal. Dat is jammer want het heeft daardoor iets kunstmatigs. Maar ik zag in de hoek, op een klein houten tafeltje een visueel juweeltje. Uit de video die op een kleine televisie werd gedraaid, zag ik dat er onder alle draden een notitieblok begraven ligt. Wat je niet ziet, dat is er niet? Ook mooi is het schetsboek dat op de tafel ligt, uitnodigend en kwetsbaar.
Contact 3, Mechteld van Dijk
Niet al het werk werd traditioneel gepresenteerd. Meanderend door het gebouw kon je kunstwerken tegenkomen. Niet allemaal even geschikt voor de plek waar ze te zien waren, maar de plek voor dit werk van Mechteld van Dijk was wel goed gekozen. In een hele kleine wit betegelde ruimte kon je gehurkt deze video zien waarop Van Dijk een performance laat zien. Ze is grotendeels verpakt in folie en wikkelt dat af. De video en het hokje geven een benauwd gevoel.
Pictured Gloves, Margina Ruiter
Waarom dit werk niet tegen een witte wand hangt maar zo plompverloren in de gang staat is me niet helder. De titel is me te letterlijk en vertilt het werk niet. Ik zie een paar handschoenen, inderdaad zoals de titel zegt. Het is een mooi beeld maar plek en titel geven het geen extra kracht mee. Jammer.
Zonder titel, Gerri de Jong
Bijzonder goed gekozen is daarentegen de locatie voor het werk van Gerri de Jong, televisies waarop video’s te zien zijn van handen die vierkanten tekenen. Nooit over nagedacht, maar dat kan dus op talloze manieren. Leuk werk, maakt vrolijk. Het is niet te zwaar maar, eigenlijk belangrijker, het is niet te luchtig. Persoonlijk heb ik een enorme hekel aan ‘zonder titel’ want ik geloof erg in de kracht van een goed gekozen titel (zoals bij Norita Pinas). Daarnaast verdient elk goed werk een titel.
Het einde van de lege luchten, Arike Gill
Joepie, eindelijk is daar een prachtige tekening. Onder mijn arm en meenemen, dacht ik. Hoewel ik dus op mijn tocht door Billytown al veel goed werk zag, is en blijft een hele goede tekening toch een cadeautje. Goede tekenaars kunnen er niet genoeg zijn. Als ik galeriehouder was zou ik niet tot de eindexamenexpositie wachten en Arike Gill nu al boeken.
Performance with 200 individual instructions, Jason File
Performance with 200 individual instructions, Jason File
Eenmaal weer buiten is er nog een werk van Jason File. Ik neem een envelop met instructies mee. Die ligt hier nu nog gesloten voor me, op mijn werktafel. Ik had er dus 2 mee moeten nemen, dan kon ik er een openen en de ander zo laten.
De instructie luidt als volgt:
U wordt verzocht om onderstaande opdracht ten minste een maal uit te voeren tijdens het bezoeken van de expositie. U bent vrij om te besluiten of u meedoet of in hoeverre u meedoet. U wordt vriendelijke verzocht om niet over uw opdracht te parten tot u de expositie verlaten hebt. Laat een ongemakkelijke pauze vallen in een gesprek.
Dat ongemakkelijke moment is nu.