Mijn atelier: Bart Benschop
Mijn atelier rijdt, de auto op de snelweg is de positie waar vanuit ik werk.
Het landschap dat zich naast de snelweg bevindt vormt het onderwerp. Rijdend op de snelweg, als passagier in de auto, laat ik de beelden in de camera ’ontstaan’. Ik gebruik een methode van meervoudige belichtingen, een stapeling van beelden op een drie tot vier keer teruggespoelde film. Al die lagen over elkaar heen leveren een filmstrook van panoramisch formaat op waarin de spatiëring binnen de negatiefstrook zorgt voor een staccato van transparante kaders. Kleurzweem en over- en onderbelichting vragen veel aandacht om hieruit weer een leesbaar beeld te maken.
Thuis in het stilstaande atelier kan ik in alle rust mijn films inscannen, verwerken en uitprinten. Afgelopen jaren zijn er flinke investeringen gedaan om dit allemaal zelf te kunnen doen en niet afhankelijk te zijn van een uurtje factuurtje laboratorium. Op de beneden etage van mijn huis zijn drie kamers ingericht als werkruimte. In 2002 begon het met een doka waarin ik een horizontale 20×25 vergroter op zware stalen rails heb geplaatst, aan de muur een stalen plaat waarop je kan projecteren tot 3 meter lengte. Een ontwikkelmachine voor kleurenprints tot 60 cm breed is er ook nog eens in deze doka. Reusachtige apparaten die ik toen relatief goedkoop kon bemachtigen omdat de digitale omslag plaatsvond in de fotowereld. Nu onderhand ook het professioneel scannen van negatieven weer op zijn retour raakt is er een drumscanner gekocht. Tot die tijd heb ik samengewerkt met twee goede digitale labs waar ikzelf soms achter de knoppen mocht en zodoende veel heb kunnen leren.
Jegens&Tevens vroeg me hoe ik me staande houd in het huidige klimaat.
De MKgalerie in de Witte de Wittstraat Rotterdam heeft me de afgelopen tien jaar vertegenwoordigd tot het ongelofelijk droevige overlijden na een ongeval van de eigenaren. Het was een prachtig podium bevlogen gerund door Emmo Grofsmid en Karmin Kartowikromo.
Veel investeringen in mijn werk heb ik kunnen doen dankzij niet commerciële inkomsten, maatschappelijke financiering bedoeld voor cultuur en eigen middelen, deze hebben gezorgd voor tijd en concentratie. Opdrachten zijn inmiddels ook welkom; documenteren, drumscans maken en printen, het is fijn om me ook eens in te spannen voor een ander.
Uitzicht op een gouden toekomst (….) is redelijk vaag geworden na het bombardement op cultuur dat nog narookt en al de sombere geluiden over de economie. Tegenwoordig is mijn ‘mobiele atelier’ zo veel mogelijk ergens verderop in de wereld. Reizen die enkele weken of maanden duren of verblijf in een ‘artist in residence’ maakt dat de concentratie en de kadans zo groot wordt dat er films zijn die in het geheel één negatief vormen. Ik ben net terug na 3 maanden Tokyo en heb daar veel nieuw werk kunnen maken en goede contacten opgedaan. Er was voor het eerst een bijdrage van liefhebbers die intekenden op de nieuwsbrief en een klein werk na terugkomst. Nieuwe bronnen en glorierijke wegen zullen moeten worden opgezocht.