New Territory verkend in West

Het werk van Kasper Sonne in West  nog te zien tot en met 30 augustus. Binnenkort verschijnt een publicatie over zijn werk door West.

Ondanks dat het nog vroeg is als ik aankom bij West begint het kwik al flink omhoog te gaan. Kasper Sonne heeft zijn naam in ieder geval mee. Het is overigens voor de tweede keer dat ik bij West kom. De dag ervoor was ik er ook al maar waren er problemen met het transport. Een kist in de vrachtwagen was zo groot dat hij onmogelijk op de laadklep paste. En het was al vertraagd! Zo kan het soms ook gaan… Nu is het wat rustiger. De werken zijn toch de vrachtwagen uitgekomen en ik word onthaald met een kopje thee terwijl de fotograaf bezig is de tentoonstelling vast te leggen.

Kasper Sonne / New Territory. Foto: Jhoeko

Sonne is een Deense kunstenaar die woont in New York. Zijn werk is nog niet eerder in Nederland te zien geweest. Dit is iets wat ze vaker bij West doen: een internationale kunstenaar naar Nederland halen die hier eigenlijk nog nauwelijks gezien of bekend is. Ik kreeg even de indruk, toen ik Sonne op Google opzocht, dat hij een schilder was. En ondanks dat er ook schilderijen aan de wand hangen, lijkt zijn werk eerder een conceptueel taalspel. Hierbij wordt het schilderij soms als vorm gebruikt maar even zo vaak ook niet. Er zijn nog vier videowerken, waarvan twee met tekst en door de hele ruimte van West liggen er zwartgelakte brokstukken.

Kasper Sonne / New Territory. Detail: zwart gelakte brokstukken. Foto: Jhoeko

Kasper Sonne / New Territory. Foto: Jhoeko

De schilderijen in de voorste ruimte van West hebben een flink formaat. Ze zijn wit en bij elk van de doeken heeft hij er een gat in gebrand. Behoorlijk agressief, zeker met het dreigende geluid van een van de video’s op de achtergrond. Geblakerd hangen ze aan de muur en door het gat heen zijn de latten van het raam waar het schilderij is opgespannen zichtbaar. Ergens tussen perfect en vernietigd in. Ik moest denken aan Lucio Fontana, die met een mes een flinke snee in een perfect schilderij zette. En ook bij de schilderijen van Sonne in de achterruimte schoot me een naam uit de kunstgeschiedenis binnen; Jackson Pollock. De schilderijen hebben er iets van weg. Monochroom blauwe doeken overgoten met chemicaliën. Abstracte vlekschilderijen. Toch lijken de werken van Kasper Sonne iets anders te doen. Maar om dan precies te benoemen waarin ze dan verschillen van die schilderijen is nog best lastig. De handelingen zijn wel anders. Sonne lijkt elke keer met één handeling een heel proces in gang te zetten. Onomkeerbaar. Het laten vallen van een glas in een van de videowerken zorgt ervoor dat het glas breekt. Gefilmd in HD slow motion perfectie, dat dan wel.

Kasper Sonne / New Territory. Foto: Jhoeko

Kasper Sonne / New Territory. Foto: Jhoeko

Onbewust schoten me door het zien van de zwartgelakte brokstukken ook ineens weer de beelden van het journaal van de afgelopen dagen door het hoofd. Vernietiging en chaos. Terwijl ik dit schrijf, de dag na de nationale rouwdag voor de slachtoffers van de MH17, is het weer een stralende zomerdag. Straks nog even naar het strand. Het lijkt precies dit soort tegenstellingen te zijn die Kasper Sonne als uitgangspunt voor het maken van zijn werk neemt. Perfect en kapot. De lijn daartussen lijkt maar dun te zijn.