Een avond rond het werk van Agnieszka Kurant

Vanavond is er ‘een avond rond het werk van Agnieszka Kurant’ bij Stroom.

Het werk van Agnieszka Kurant is bij uitstek geschikt om over te praten en meer informatie over te krijgen, omdat niet alles waar het werk aan raakt meteen zichtbaar is.
In 2013 was er een werk van haar te zien tijdens kunstmanifestatie Call of the Mall: The End of Signature. Ik denk dat velen het werkelijke kunstwerk gemist hebben, maar wel de kubus hebben gezien met vellen papier ernaast, waarin je je eigen handtekening kon achterlaten (klik voor beeld hier) als bijdrage aan een nieuw kunstwerk.

Het werk The End of Signature was een van blauw neon gemaakte sculptuur op het gebouw de Radboudveste, de enige woonflat op Hoog Catharijne. Agnieszka Kurant wilde een symbool maken waarmee ze deze minisamenleving van individuen kon vatten. Zij vroeg alle mensen in de flat om iets persoonlijks; hun handtekening. Van al deze handtekeningen heeft zij er één gemaakt, een gemiddelde handtekening eigenlijk. De sculptuur vulde zich van links naar rechts met blauw neonlicht, waardoor het leek alsof de handtekening werd gezet. Zo signeerden de bewoners als een Marcel Duchamp hun eigen gebouw.

Ik vond het heel mooi dat ze zoiets sterks had gevonden dat ‘uit de tijd’ raakt, dat refereerde op Hoog Catharijne aan de hele omgeving. Want is de handtekening nog wel van deze tijd? Wordt deze straks door de digitale handtekening vervangen? En wat doet dat met individualiteit? Op internet wordt ook het auteurschap van hele teksten onduidelijker, zal dat ook verdwijnen?

Ook verwijst het werk voor mij naar de individualisering van de maatschappij, aan de anonimiteit van wonen in een flat dat doorbroken wordt door mee te werken aan zo’n gezamenlijk kunstwerk.

Het beeld van de handtekening zelf (zie mijn tekening) roept ook vragen op. Is deze gemiddelde handtekening van bewoners representatief voor alle mensen? Of levert een andere groep mensen een andere handtekening op? Hoe eigen is de persoonlijke handtekening?

Leuke dingen om over na te denken. Zo ook bij de solotentoonstelling Exformation bij Stroom. Bijvoorbeeld het werk gedrukt met inkt dat afhankelijk van het weer zichtbaar is of niet, alleen dat gegeven al: een kunstenaar die een beeld maakt dat niet persé zichtbaar is, vind ik geweldig.

Als ook een boek zonder inhoud, maar wel met ISBN nummer; een fantoomboek. Kurant bedacht ook fantoompersonages, personages die in een film hebben gespeeld, maar uit de definitieve versie van de film zijn geknipt. Dit leverde de film Cutaways op.
Erg bijzonder werk, waar vast inhoudelijk veel meer over te zeggen valt tijdens de avond rond haar werk.

Donderdag om 17 uur bij Stroom, Engelstalig, reserveren verplicht, 7,50 euro
Op de site van Stroom meer informatie:

http://www.stroom.nl/activiteiten/lezing_symposium.php?l_id=5524017
De tentoonstelling is gratis te bezichtigen t/m 23 februari 2014

Mijn tekeningen zijn te zien op: http://www.irisbeljaars.tumblr.com