Construct Deconstuct
Oyfo kunstpodium is nauw verbonden met Oyfo Techniekmuseum, ze zitten dan ook onder één dak in het voormalig Hazenmeijer gebouw in Hengelo.
Alleen deze industriële locatie is al een bezoek waard! Kinderen gaan hier in een tijdmachine opzoek naar hun favoriete beroepskeuze. Er zijn enthousiaste vrijwilligers die graag de machines voor je in werking zetten en uitleggen wat er mee gedaan werd. Vaak hebben ze zelf een verleden met het Hazenmeijer.
Ik bezocht de tentoonstelling Construct Deconstuct. Er wordt door drie beeldend kunstenaars ingegaan op de dynamiek tussen twee tegengestelde begrippen. Deze kunnen zowel fysiek als psychologisch van aard zijn. Opbouw en verval, eenheid en fragment, herinnering en vergeten. Daartussenin speelt zich de dynamiek van verandering af.
Art van Triest is één van de drie kunstenaars. Bij hem gaat het duidelijk om het fysieke element. Zijn constructies zijn een soort Meccano voor grote jongens. Van Triest uitgangspunt zijn rasters. Deze worden door hem bewerkt waardoor er ontregeling en verminking in het raster plaatsvindt. Zo ontstaat er een nieuw verhaal. In de installatie kan de bezoeker zelf aan de knoppen zitten waardoor het raster zelf kan veranderen met behulp van takels. Zo is er steeds weer een ander beeld. Hergebruik van afvalhout en andere recyclebare materialen zijn de dragers van het werk.
Ook vervorming is onderdeel van het werk van Van Triest. Zo laat hij voorwerpen vanaf grote hoogte op zijn werk vallen, waardoor er een onvoorspelbare vervorming plaatsvindt.
Urša Prek doet onderzoek naar haar eigen verleden. In haar video-installatie is ze zelf te zien als driejarig kind. Door de bewegingen uit haar kindertijd na te doen, probeert ze haar verleden terug te herleven. Waarvan is ze nog bewust? Het zijn poëtische (re)constructies die een nieuwe herinnering tot stand brengen.
In de schilderijen van Prek maakt ze gebruik van de plattegronden van de kamers van haar vader. Dit gegeven vertaalt ze in een lijnenspel op doek. Sommige doeken hebben alleen aan de bovenkant en de onderkant een houten lat waaraan het doek is opgehangen. Daardoor oogt het schilderij als een vaandel, een herkenningsvlag uit haar jeugd.
Een uitkijktoren functioneert als geluidsinstallatie die geluiden uit het bos ten gehore brengt. Ze heeft van haar vader langspeelplaten meegenomen waarop liederen zijn te horen over het landschap van Slovenia. Deze worden af en toe af tussen de bosgeluiden afgespeeld.
Maaike Folmer geeft met haar werk commentaar op de weggooimaatschappij. Zij maakt hiervoor gebruik van fotocollage. Folmer zoekt haar beelden op het internet die ze vervolgens naar eigen inzicht verder bewerkt. Ook past ze eigen fotografie toe voor de collages. Je kunt blijven speuren in haar werk naar nieuwe plekjes in deze wereld van uitputting, vervuiling en chaos.
Johan van der Veen is als curator bezig aan zijn laatste tentoonstellingen voor Oyfo kunstpodium. Na het sluiten van AkkuH, waar hij ook de curator was, heeft hij Zaal Zuid opgericht in Hengelo. Ik heb het geluk gehad om zowel bij AkkuH als Zaal Zuid met hem samen te kunnen werken. Behalve een goede vriend is 73-jarige Van der Veen ook een persoon van wie ik veel heb mogen leren. Van der Veen is jong van geest en heeft een brede kijk op de kunstwereld. En ook in deze tentoonstelling weet hij mij toch weer te verassen met zijn keuzes. Ik vraag mij soms af waar hij deze kunstenaars allemaal tegenkomt. Mede omdat Van der Veen zich altijd heeft ingezet voor andere kunstenaars, is hij met zijn eigen werk weinig naar buiten getreden. Van der Veen heeft zelf ook de Aki in Enschede afgerond en is daarna altijd blijven doorwerken. Zijn werk is veelzijdig en bestaat zowel uit conceptuele kunst als uit abstracte schilderijen en tekeningen. Wat mij betreft is het nu tijd om ook zijn eigen werk te tonen!
Construct Deconstuct is te zien tot en met 9 april 2023 bij Oyfo kunstpodium, Floris Hazemeijerstraat 300 in Hengelo.