Aangetrokken door de LocHal

De LocHal is een voormalige assemblagehal in de Tilburgse spoorzone waarin sinds een half jaar een bibliotheek, cultuurorganisaties, vergaderruimten en studieplekken samenkomen. Voeg daar enkele presentatieplekken en horeca aan toe en het gebouw gedraagt zich als een bijenkorf. De LocHal is een multifunctionele ruimte voor activiteit en voor rust. Ondanks de enorme hoogte van het gebouw straalt het daarom ook huiselijkheid en intimiteit uit. De grote ruimtes kunnen middels enorme gordijnen worden verkleind. Het gebouw wil een publieke stedelijke huiskamer zijn volgens het principe 60% perfectie, 20% hinder en 20% ontmoeting.

In die diversiteitsgedachte is dus ook ruimte voor hedendaagse kunst. Hoewel wat weggestopt in een hoek van het gebouw beschikt KunstLoc Brabant (voorheen bkkc) over een ruimte voor wisseltentoonstellingen. De huidige tentoonstelling ‘Dataportret’ heeft ook een publieke en private kant en reflecteert op de onzichtbare patronen die zich in een mensenleven voordoen. Het ritme van het menselijk lichaam en het bijbehorende gedrag worden vertaald naar een zichtbare vormentaal. Patronen, uitslagen, grafieken uitgevoerd in verschillende materialen en media. Willem Besselink en Rogier Arents hebben ieder zo hun eigen manier om met data om te gaan.

Rogier Arents maakt gebruik van sensoren die zijn lichaamsfuncties meten en die in infographics worden weergegeven. Deze worden in klassieke schildersmaterialen zoals olieverf vertaald waardoor vluchtige en intieme momenten tijdloos en robuust worden. Zo worden de hartritmes van bezoekers, de kunstenaar, zijn geliefde en zijn aanstaande kind met elkaar verbonden.

Willem Besselink bestudeert de meer triviale zaken in het dagelijks leven en dat van hemzelf in het bijzonder. Het ritme en de diversiteit van afspraken in zijn digitale agenda, de verhouding tussen slapen en waken. Alles kan worden onderworpen aan observatie en registratie, meestal ingekaderd door een bepaalde tijdsduur. En door de vorm waarin de informatie uiteindelijk wordt gevisualiseerd.

Zowel de tentoonstelling als de eerste aanblik van de LocHal maken sporen van het verleden zichtbaar. En voor beiden geldt dat het private deel van het dagelijks leven met het publieke wordt gecombineerd. De abstracte patronen en structuren die dat oplevert, zien we na het zien van de tentoonstelling terug in de architectuur en inrichting van het gebouw. Beide kunstenaars zouden ieder nog een eigen ‘datagordijn’ aan de LocHal kunnen toevoegen. Hun werk voelt zich er al thuis.

Dataportret van Rogier Arents en Willem Besselink was te zien tot en met 22 september 2019 bij KunstLoc Brabant in Tilburg.