Ralph Prins overleden

Beeldend kunstenaar Ralph Prins is afgelopen vrijdag (23 januari 2015) op 88-jarige leeftijd in zijn woonplaats Den Haag overleden. Prins was een veelzijdig kunstenaar, die verschillende kunstvormen naar zijn hand zette. Zijn foto’s, grafische ontwerpen, portretten en affiches – waaronder werken in opdracht van het Rijksprentenkabinet en van UNESCO, en affiches voor toneelgezelschappen en Amnesty International – zijn geëxposeerd in binnen- en buitenland.

Een markant voorbeeld van Prins’ expressieve beeldtaal is zijn ontwerp voor het Nationaal Monument Kamp Westerbork. In de herfst van 1943 werd Prins als tiener met zijn moeder en grootmoeder naar Westerbork gedeporteerd.

Nationaal Monument Kamp Westerbork

Prins ontwierp ook oorlogsmonumenten voor Amsterdam, ‘Het Apeldoornsche Bosch’, Barneveld, Borne, Coevorden, Gouda en Strijen. Prins’ grafische en fotografische ontwerpen, portretten, tekeningen en affiches zijn opgenomen in de collecties van o.m. Rijksmuseum, Stedelijk Museum, Gemeentemuseum Den Haag, Joods Historisch Museum, en Nederlands Fotomuseum Rotterdam.

Herdenkingsmonument Het Apeldoornsche Bosch

Van 1966 tot 1986 doceerde Ralph Prins grafisch ontwerpen en tekenen aan de Academie voor Beeldende Kunsten Minerva in Groningen. In 1966 won hij de Grand Prix Interpress in Moskou, de communistische tegenhanger van de World Press Photo competitie, met een reportage van Hiroshima. Van 1975 tot 1979 was hij voorzitter van de vereniging Beroeps Fotografen Nederland (BFN). Vooral met zijn wereldwijd gelauwerde affiches voor Amnesty International – waarvoor hij in 1994 Prins de H.N. Werkmanprijs  ontving – vindt Prins een manier zich uit te spreken tegen onrecht en geweld.

Prins was 62 jaar getrouwd met Heent Smits, zanglerares in Den Haag. Samen hebben zij drie kinderen en acht kleinkinderen.