Guest Who #3

Theater a/h Spui, Satellietgroep en Wander organiseren samen Guest Who, een serie avonden waarop je als kijker kennis kan maken verschillende kleine kunst en cultuur-initiatieven in Den Haag. Guest Who heeft een alternatief verdienmodel: de bezoekers samen financieren de avond, dus hoe meer bezoekers, hoe goedkoper het ticket. 16 april vond in Zaal 3 bij DCR, de nieuwe zaal van het Spuitheater, de 3e editie plaats

Dit keer kon het publiek niet alleen kennismaken met een aantal culturele initiatieven in Den Haag, maar kregen wij ook uitleg van Sjoerd Louwaars van de Universiteit Leiden over zijn werkzaamheden voor het Centrum van Innovatie. Hij heeft een programma ontwikkeld waar niet alleen pas afgestudeerden maar in feite iedereen aan kan deelnemen met het doel jouw mogelijkheden en vaardigheden te vergroten. Louwaars legt uit dat na het volgen van een universitaire studie er weliswaar veel kennis is vergaard, maar aan de andere kant ontbreken vaak belangrijke vaardigheden die hard nodig zijn voor bijvoorbeeld het goed kunnen uitvoeren van een baan. In het zogenaamde skillslab kan iedereen zich ontwikkelen en beter worden in wat hij of zij voor zichzelf wil leren. In het programma komen vier aspecten aan de orde: ervaring, kennis, vaardigheden en houding. Al snel zijn de tien minuten presentatietijd van Louwaars voorbij en zou ik eigenlijk nog meer willen weten over hoe dit  aanleren van vaardigheden precies in zijn werk gaat.

Sjoerd Louwaars over Skillslab

Raphael Constant

Vervolgens ging Puck Verkade in gesprek met de Franse kunstenaar Raphael Constant die voor twee maanden werkzaam is als research artist-in-resident bij 1646. Voor Constant draait een residency om  een nieuw leven op een nieuwe plek en geïnspireerd te raken in een nieuwe omgeving met nieuwe contacten. Omdat hij maar voor twee maanden in Den Haag is zal er eigenlijk niet genoeg tijd zijn voor dit soort zaken. De korte duur van zijn verblijf biedt hem vooral de mogelijkheid om al zijn tijd en energie in zijn werk te steken, dat bestaat uit het maken van films en installaties.  In het gesprek werd duidelijk dat de kunstenaar de laatste jaren geen vaste thuisbasis heeft en veel rondreist omdat hij het prettig vindt om steeds weer ergens anders te zijn. Constant is wat introvert in zijn manier van praten en toont alleen maar een still uit een ouder werk dat tot stand kwam tijdens zijn verblijf in West-Afrika. Ik had graag meer willen zien van zijn werk en ben er ook wel juist nieuwsgierig door geworden, omdat het beeld dat hij toonde veel vragen bij mij opriep over de betekenis ervan. Op dit moment bekijkt hij schepen met containervaten in Rotterdam en Hoek van Holland. Hoe dit precies een plek in zijn werk zal kunnen vinden werd niet erg duidelijk. Zojuist heb ik op google eens wat afbeeldingen bekeken en werd getroffen door het grafische beeld van de gekleurde containers op die indrukwekkend grote schepen. Deze beelden ontbraken tijdens de presentatie van Constant en hadden misschien zijn verhaal beter kunnen ondersteunen.

Raphael Constant

Voor de pauze kwam toneelregisseur, schrijver en onderzoeker Sytze Schalk aan het woord over zijn toneelstuk As, dat draait om een verhaalwereld die zich ook buiten het stuk om afspeelt en verder ontwikkelt. Schalk noemt zichzelf een videogame nerd, die het prettig vindt om zich niet alleen te verliezen in de verhaalwereld van een game, maar ook om de loop van het verhaal te kunnen beïnvloeden. Mede vanuit deze interesse heeft hij gezocht naar een manier om een verhaal vanuit verschillende media te vertellen. Naast het toneelstuk vormt de website De Werelden van Schalk een plek waar het verhaal in feite doorgaat en wordt aangevuld. Niet alleen zijn hier verhalen te lezen van personages die in het stuk maar een kleine rol hebben en hier verder worden ontwikkeld, ook kan iedereen zelf een personage aanmaken dat woont in Deze Stadje, het dorpje gesitueerd aan het einde van de wereld, waar het verhaal zich afspeelt. Schalk heeft in het script van het stuk ruimte gecreëerd die ingevuld kan worden door inhoud die het publiek er als het ware in schrijft. Niet alleen is het stuk vanaf 27 mei in Zaal 3 te zien, ook worden er open avonden gehouden waarbij het publiek mee kan praten over het verloop van het verhaal en de personages.

Sytze Schalk – As

Astrid van der Velde betrad het podium in het gezelschap van een enorme kartonnen vrouwenpop, Alice genaamd, die terwijl zij tevoorschijn werd gehaald eerst een been verloor dat vervolgens wel weer snel gerepareerd bleek te kunnen worden. Alice zat er daarna ietwat treurig bij, terwijl Van der Velde juist erg enthousiast en stralend vertelde over de werkzaamheden van Cardboarders. Van karton dat zij op straat vinden maken zij poppen en objecten waar vervolgens bijvoorbeeld een spel mee wordt gespeeld , waardoor alles uiteindelijk weer kapot gaat. Duurzaamheid, recycling en educatie zijn belangrijke uitgangspunten, “niet alles hoeft van brons te worden gemaakt”, zegt Van der Velde. In de verschillende filmpjes die wij ondertussen te zien kregen komen inderdaad hele grappige en leuke dingen voorbij, waarbij voor mijn gevoel blijdschap voorop staat en wordt aangetoond dat er mooie dingen gemaakt kunnen worden van materiaal dat gewoon van de straat komt. Met hun activiteiten willen zij het knutselen teruggeven aan volwassenen en mensen trots laten zijn op hun resultaten en vooral te genieten van het moment. De Cardboaders zijn onder andere te vinden in de knutselhoek op Lowlands en tijdens het Green Circus in park de Verademing.

Astrid van der Velde / Cardboarders

De Filippijnse choreograaf Jose Jay B. Cruz is momenteel artist-in-resident bij Korzo. Hij gaf een korte uitleg over zijn werk, waarna hij een deel van zijn dansvideo Response to Disaster liet zien. Zijn choreografie gaat deels in op de manier waarop dans gebruikt kan worden om ideeën over de verandering van het lichaam in de eenentwintigste eeuw te tonen.  Anderzijds probeert hij de ervaringen van mensen tijdens het meemaken van een ramp te spiegelen, ofwel de manier waarop mensen zich op dit soort momenten organiseren en de manier waarop het lichaam als systeem en hyperconnectie functioneert. Er is geen muziek gebruikt, omdat hij de kijker niet wil afleiden en de aandacht uitsluitend wil richten op de manier waarop het lichaam zich beweegt. Op  8 en 9 mei is een choreografie van Cruz te zien in Korzo als onderdeel van Voorjaarsontwaken 2014.

Jose ‘Jay’ B. Cruz

Om mij heen hoorde ik deze avond wat kritische geluiden: lijkt het niet te veel op de Pecha Kucha avonden? Waren alle presentaties wel boeiend? Ik vond niet alle presentaties even duidelijk afgelopen woensdag, maar vond het weer leuk en interessant om mensen over hun werk te horen spreken. De sfeer is daarnaast erg prettig en intiem en mede door de diversiteit van de verschillende sprekers heb ik me goed geamuseerd.

Op 14 mei vindt Guest Who #4 plaats. Komt allen!