Prosumer
Ektachrome-scanner, kurkuma, offset-drukplaat, poillenay-steen, met aluminium gecoat glasvezel, kodak film, beamers, aluminium, marmerplaten, flatscreen, carbon, kruiden, bladeren, hamer, slijpschijf, acryl, scharnieren, graan, rits, carbonvezel en wacom Bamboo Tablet zijn de materialen die in de solotentoonstelling Prosumer van David Jablonowski (Bochum, 1982) worden gebruikt. Deze tentoonstelling is de eerste van een nieuwe reeks solotentoonstellingen waar het Gemeentemuseum Den Haag en de Ateliers Amsterdam samenwerken.
Jablonowski staat bekend om zijn uiteenlopende materialen die hij combineert in 3D collages. Volgens hem is er in deze tijd een vervaging gaande over wat een object is. Daarom onderzoekt hij of een sculptuur nog als informatiedrager kan spelen. Dat doet hij door het fysieke en digitale aspect te combineren. Het zijn als het ware afwegingen, afwegingen met een zoektocht naar een antwoord op de vraag of een sculptuur nog een betekenis kan hebben.
In het midden van de tentoonstelling is zijn grootste werk geplaatst. Niet alleen door de projectie en diverse objecten maar ook door het harde geluid is het werk dominant. Het geluid voelde in mijn oren aan als dramatisch, industrieel en hypnotiserend. Het stond zo hard dat ik niet meer naar mijn eigen gedachten kon luisteren, waardoor ik blanco het werk in werd gezogen en niks anders kon doen dan kijken naar de vlotte beelden die in een chaotische montage werden geprojecteerd. Een eekhoorntje die een pinda eet, een close up van een getatoeëerde arm, een slak die langzaam voortbeweegt, een kindje uit India die in de camera kijkt en iemand die op zijn smartphone speelt. Later hoorde ik dat dit beelden zijn die als rauw materiaal werden gebruikt om de kwaliteit van een camera te testen.
In de expositie staat het world wide web als thema centraal. Het internet is overal digitaal aanwezig maar tegelijkertijd is het ontastbaar. De contrasten die in dit onderwerp aanwezig zijn worden door het materiaalgebruik vertegenwoordigd. Hij plaatst aluminium op natuurlijke stenen. Pepers op marmeren platen en pigment met bladeren naast een slijpschijf.
Zoals mijn oren gespitst waren door het harde geluid waren mijn ogen alert voor nieuwe visuele ontdekkingen. Zo ontdekte ik dat er in het midden van de installatie een flatscreen op de grond lag. Ook hier was een chaotische montage te zien waarin fabrieken en verschillende manieren van transport werden getoond. Dit bracht voor mij, samen met het geluid, een extra laag in de tentoonstelling, namelijk beweging.
De chaotische montage met de korte beelden deden mij denken aan het hectische bestaan waarin wij in deze hedendaagse maatschappij leven. Iedereen heeft het druk, werkt en heeft hopelijk wat vrije tijd. Het lijkt nooit genoeg, we zijn altijd in beweging. Toch willen we structuur. In de tentoonstellingsruimte kreeg ik het gevoel dat Jablonowski door het plaatsen van zijn materialen een structuur aanbrengt die wij in deze gekke moderne wereld zoeken.
Nog te zien tot en met 3 november a.s. in het Gemeentemuseum.
Dinsdag – zondag van 11.00 – 17.00 uur