Gagarin

In december jl. bezocht ik de Beurs van Kleine Uitgevers in Paradiso. Ik ontdekte daar die middag een aantal hele interessante kunsttijdschriften, die ik graag met jullie wil delen. Ik kende ze nog niet (maar ik sluit niet uit dat dat aan mij ligt).

Ik begin deze reeks met een Belgisch tijdschrift: GAGARIN.
GAGARIN – het eerste nummer verscheen in 2000 – is het enige tijdschrift ter wereld dat volledig gewijd is aan speciaal geschreven en/of niet eerder gepubliceerde teksten van beeldende kunstenaars die vandaag, waar ook ter wereld, werken.
In samenwerking met het ASPC (het Archive for Small Press & Communications) in het Neues Museum Weserburg te Bremen (Duitsland) publiceert GAGARIN een aanvullende rubriek met opgave van de wereldwijd gepubliceerde kunstenaarsteksten –publicaties en –interviews.

GAGARIN streeft er naar een accurate bron tot stand te brengen voor wetenschappelijk onderzoek naar die kunstenaars die hun eigen woorden ter beschikking stelden.

De volledige GAGARIN reeks (20 nummers die de periode 2000-2010 bestrijken) werd aangekocht door ondermeer het MoMA, het Guggenheim, het Metropolitan Museum of Art, alle drie in New York, en door de Getty Foundation in Los Angeles.

Ik kocht in Paradiso nummer 24, uit 2011. Het blad is een feestje. Het begint met een  dagboek-achtige tekst van Lara Almarcegui zowel in het Frans (het origineel), Engels als Nederlands. Er staat een lang essay van Bart Lodewijks in (Nederlands en Engels). Tekeningen en met potlood geschreven teksten van Jeff Gabel waarbij de teksten heel erg onderdeel zijn van de tekening. Het is net alsof we in zijn schetsboek mogen gluren. En alsof dat nog niet genoeg is een correspondentie van Tomas Saraceno met een kennis, over micro en macro kosmos.

Kortom, GAGARIN is zelf een kunstwerkje en verschijnt 2x per jaar. Het blad kost 17 euro per nummer (buiten België).