Mijn atelier: Wieteke Heldens

Mijn naam is Wieteke Heldens en sinds mijn afstuderen in 2007 aan de KABK heb ik in 7 verschillende ateliers gewerkt variërend van zes weken (Chongqing, China) tot twee jaar (DNA, Den Haag). Ik kan niet zonder atelier, ik ben een schilder en moet altijd werk kunnen maken. Als ik niet moet werken voor geld, ben ik aan het werk in mijn atelier. Ondanks dat ik zoveel tijd in mijn atelier besteed of misschien juist daardoor is het vaak een grote chaos.  Het staat altijd vol met werk, alles is zichtbaar en binnen handbereik en het veranderd iedere dag. Ik ben nu weer in mijn atelier in Den Haag. De  twee voorafgaande jaren was mijn atelier voornamelijk in New York bij de Fluxfactory.

Atelier New York Brooklyn Spaces (foto: Maximus Comissar)

Mijn atelier in Den Haag bevind zich in de Schilderswijk in de Stortenbekerstraat. We zitten in een oud schoolgebouw en mijn atelier is de oude directiekamer en het magazijn.  Samen met Astrid Nobel en Tim Breukers beginnen we binnenkort  “Project space Parterretrap” in twee trappenhuizen in ons ateliergebouw.   Onze eerste tentoonstelling “WAT’s Up” zal  in november  plaatsvinden met  werk van 5 jaar geleden in het ene trappenhuis en werk van nu in het andere trappenhuis.

Mijn atelier in New York bevind zich in de Fluxfactory.  Flux is veel meer dan alleen een Artist in Residence programma, het is in de eerste plaats een collectief dat al meer dan twintig jaar actief is in NYC.  Dit was voor mij de beste werkplek die ik tot nu toe heb gehad. We zitten nu in ons derde gebouw, een oude wenskaartenfabriek. We hebben een eigen houtwerkplaats  dus het was ideaal voor het maken van mijn eigen spieramen. We kunnen gebruik maken van de MFTA (materials for the Arts) waar je gratis verf en wat je maar kunt verzinnen kunt halen in ruil voor ”Thank You letters”. Ook door de vele atelierbezoeken die we kregen van curatoren en kunstenaars is de Flux voor mij een ideale werkplek. Ik heb in de negen maanden dat ik bij de Fluxfactory gewerkt heb veel kunnen maken hierdoor en twee groepstentoonstellingen en een solo tentoonstelling gemaakt in onze eigen gallery.

Fluxfactory Kitchen

Until The Point Is Gone (2012)

In april dit jaar hebben we met de Fluxfactory een tentoonstelling gemaakt in Denemarken genaamd: ”The Infamous and Only Somewhat Ambassadorial Outpost of the Semi- Legitimate Nation of Flux”. Met dertien Fluxers uit New York hebben we Aarhus op zijn kop gezet. De gallery was het atelier. Eigenlijk kan alles een atelier zijn. On Kawara maakt geloof ik al zijn werk op hotelkamers. Maar het liefst heb ik toch gewoon een atelier met veel muurruimte. Het liefst vier, zonder deur.

Ik ben op een slecht moment teruggekomen naar Nederland, toen ik naar NY ging was er nog geen sprake van afschaffing van de wwik en het eerste jaar in NY heb ik met een startstipendium gedaan, dus het was weer even slikken toen ik weer in Nederland kwam en alles alleen maar over geld ging of het gebrek eraan. Het is natuurlijk doodzonde en walgelijk wat er in zo’n korte tijd in Nederland gebeurd is.  Het is balen maar ik denk dat het allemaal maar tijdelijk is en dat het in Nederland wel weer bijdraait, op een dag, ooit. Kunst wordt er altijd gemaakt met of zonder geld. Er wordt nu alleen niet meer mee verdient maar dat draait wel weer bij op de lange termijn. Ik denk dat we ons pas echt zorgen moeten gaan maken als er ook geen kunst meer wordt gemaakt. Ik moet nu gewoon werken om te werken. Maar alles is tijdelijk. Ook deze crisistijd.

Sorry Still No Content (2012)