En nu? Miranda Meijer
Jegens vroeg aan enkele recent afgestudeerde kunstenaars aan de KABK wat hun plannen zijn.
In deze zomerrubriek vandaag: Miranda Meijer
Meteen na het uitruimen van de eindexamenexpositie heb ik een tas gepakt, er wat kleding ingestopt en ben naar Hollands Spoor gelopen. Daar heb ik een trein naar Antwerpen genomen om er een paar dagen door te brengen. De eindexamenperiode was heel intens en na de drukbezochte expositie is die hevigheid opeens verdwenen. Door naar voor mij onbekend terrein te gaan besloot ik te kiezen voor deze zelfbedachte omschakeling binnen een onvermijdelijke omschakeling.
In Antwerpen zag ik in het MuHKA (Museum voor Hedendaagse Kunst) een indrukwekkende overzichtstentoonstelling van Jimmie Durham. Deze deed me beseffen dat ik nog maar aan het begin sta van mijn ontwikkeling als kunstenaar en dat besef biedt enorme vrijheid: mijn hele leven mag en kan ik ‘kunst’ blijven maken en zal ik me ontwikkelen. Hoe die ontwikkeling eruit ziet en waar het uiteindelijk naartoe gaat weet ik niet, maar dat vind ik eigenlijk wel interessant. De toekomst is onkenbaar.
Zo heb ik op dit moment genoeg plannen en ideeën waaraan ik vorm wil geven met het verlangen te raken aan het wezen van de mens, zonder me te moeten conformeren aan wat iemand anders me oplegt. In mijn werk ben ik redelijk streng en hoop ik ooit hét perfecte, universele beeld te maken. Dat is slechts een streven, want ik realiseer me terdege dat perfectie onhaalbaar is. Die imperfecties maken het werk menselijk, denk ik. En die kwetsbare mens, de zoektocht naar zijn essentie in onze veranderlijke en invloedrijke wereld is wat me boeit en waar mijn werk naar refereert.
Daarnaast vorm ik op momenten een duo met Suzanne Somer. Deze zomer dwingen we onze eerste solo-expositie als Somer Meijer af in Parijs. Via Facebook zullen we hieromtrent aankondigingen maken. Werken als duo geeft me de mogelijkheid me in een onontdekt gebied te begeven dat ik alleen niet snel zou betreden. Het is bijzonder om te merken dat ik binnen het duo anders denk: alsof twee breinen samensmelten en een nieuwe identiteit aannemen. Dat is uitermate boeiend en motiverend.