En nu? Jakob de Jonge

Jegens vroeg aan enkele recent afgestudeerde kunstenaars aan de KABK wat hun plannen zijn.

In deze zomerrubriek vandaag: Jakob de Jonge

Nu het eindexamen achter de rug is komt de onvermijdelijke vraag: “Wat nu?” Wat mij betreft geen moeilijke vraag. Ik krijg het de komende tijd waarschijnlijk eerder te druk dan te rustig.

Allereerst zijn er de resultaten van de eindexamenexpositie zelf. Ik ga in augustus meedoen aan een groepsexpositie bij galerie Helder in Den Haag. In 2013 hoop ik daar ook een solo expositie te geven. Ook andere galeries zijn geïnteresseerd. Er melden zich verder heel wat kunstcommissies van bedrijven en andere instellingen voor exposities. Ik moet nog kijken welke afspraken ik ga maken.

Verder heb ik naast het schilderen voorlopig ook nog een betaalde baan. Aan de KABK heb ik de deeltijdopleiding gedaan, in combinatie met een parttime functie bij een mensenrechtenorganisatie: Justitia et Pax. Dit blijf ik voorlopig doen. Behalve enige financiële zekerheid, bied die baan me heel wat inspiratie. Positief en negatief: verontrusting en hoop. Ik houd mij bezig met het vreemdelingenrecht en vooral met het opsluiten van immigranten die in Nederland verblijven zonder verblijfsvergunning. Dat is geen prettig verhaal: tussen de 6.000 en 10.000 van hen worden jaarlijks opgesloten in detentiecentra: gevangenissen voor vreemdelingen. Terwijl ze niet crimineel zijn. Het zijn gewone mensen. Mijn organisatie probeert daar iets aan te doen. Daarnaast ontmoet ik via mijn werk ook hele bijzondere mensen uit allerlei windstreken. Van India tot Congo zetten zij zich, vaak met gevaar voor eigen leven, in voor een betere, eerlijker samenleving zonder geweld en onderdrukking. Deze mensen geven enorm veel hoop, energie en inspiratie.

Ik hoop dat dit laatste ook terug te zien is in mijn werk. Ik zie mijzelf in de toekomst het kunstenaarschap blijven combineren met het actief betrokken zijn bij en inzetten voor zaken die maatschappelijk relevant zijn. Dat hoeft niet per se met een betaalde baan ernaast maar kan ook op vrijwillige basis, samen met vrienden of op manieren die ik nu nog niet ken. Ik ben vooral benieuwd welke rol kunst zelf te spelen heeft in het streven naar een ‘betere wereld’. Graag ga ik daar de komende tijd verder naar op zoek.