Opening Nouvelles Images 14 april 2012
In de tentoonstelling die zaterdag bij Nouvelles Images opende was ik nieuwsgierig naar nieuw werk van Joris Geurts die niet echt grote stappen had gemaakt met zijn werk dat ik desondanks graag zie. Omar Khoubâa, een jonge kunstenaar die door Nouvelles Images groot gebracht wordt is een mateloze schilder die met verf en kleur weet om te gaan. Zijn naam suggereert een Arabische afkomst en in zijn doeken, die een hint van landschap in zich dragen, is een oneindigheid en ongrijpbaarheid te zien die doet denken aan de Islamitische abstracte patronen en decoraties in architectuur en stofontwerpen. Die oneindigheid is aantrekkelijk, ik zag diverse mensen in een stoel lang naar een doek staren dat ze kennelijk fascineerde. Overigens was om de hoek een presentatie te zien van foto’s van Uwe Poth waarvan een boek gemaakt was: in deze foto’s was eenzelfde ongrijpbaarheid te vinden door het samengaan van bijna gelijkwaardige architectonische elementen.
Het hoogtepunt van de tentoonstelling zag ik in de bovenzaal van de galerie: in de serie The Match heeft Piet Tuytel een jonge schilder uit Duitsland uitgenodigd wiens werk heel mooi samen gaat met de wandsculpturen van hemzelf. Waar de strenge werken van Tuytel doorsneden worden door zaaglijnen en abstract en onaantastbaar aan de wand hangen laten de schilderijen van Lev Khesin die hij uitnodigde een speelse werking zien van licht en kleur. Dit gebeurt in werken die door het materiaal, siliconen vermengt met pigment, ook een zinnelijke kant tonen: het worden bijna objecten en je krijgt sterk de neiging er aan te voelen. Tuytel zag het werk op een beurs in Berlijn en toen hij door de galerie voor The match werd uitgenodigd dacht hij direct terug aan de jonge kunstenaar.