Atelierbezoek Wieke Terpstra

In haar atelier dringen onmiddellijk zinnen uit het gedicht Totaal witte kamer van Gerrit Kouwenaar zich aan me op:
“Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken / nog eenmaal de totaal witte kamer, jij, ik / dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal / de kamer wit maken, nu, nooit meer later “

Omhullende ruimten. Altijd weer blijken het omhullende ruimten te worden. Jassen, tenten, gebouwen, huizen. Het maken ervan gaat intuïtief. Wieke Terpstra is zelf verbaasd dat ze, ongepland en onbewust, steeds weer zulke ruimten maakt. Haar werk is opvallend consistent. Evenals de verhalen erachter. Ze is een kalme, gestage bouwer.

atelier Wieke Terpstra

Zo was daar enkele jaren geleden een verzamelaar die op verzoek van de Haagse Kunstkring een ledententoonstelling samenstelde. Hij nodigde Wieke uit omdat hij haar gelaste huizen van betonijzer had gezien.
Ze besloot het huis van de verzamelaar van betonijzer te maken. Het werd een driedimensionale lijntekening –op schaal-  van zijn Amsterdamse grachtenpand, zes verdiepingen hoog. Het huis oogt zwaar en rank tegelijk. Het is een grachtenpand, als je het weet. Het kan ook een heel strakke woonvilla in, pak hem beet, Almere zijn. En toch betrap ik mezelf erop dat ik alle visuele clichés die ik over Amsterdamse grachtenpanden heb, op deze lijnen projecteer. Een onbereikbaar huis van betonijzer.

Huis Oorthuijs

Lassen doet ze trouwens bij de Haagse wapeningscentrale, ze heeft daar een eigen werkhoek. In die centrale vond ze dunner betonijzer waardoor ze het huis van de verzamelaar op nog kleinere schaal kon maken. Hij kocht ze beide.

Kleiner huis Oorthuijs (2009)

Nu maakt ze vaker huizen; het begint met meten, daarna vertalen naar de juiste schaal, tenslotte lassen. Volgens Wieke staan de huizen in de traditie van de ruwe zeebonk die na jaren varen een miniatuur van zijn schip op de schoorsteenmantel zet. Als aandenken aan mooie tijden. Als verhalen vol dierbare herinneringen die beginnen met ‘weet je nog’ en elk jaar groter worden.
Niet elk schip wordt bevaren, niet elk huis bewoont.

compilatie huizen I

Haar eigen huis is gekocht door iemand in Groningen.
Dat is goed, het is namelijk ook gewoon een sculptuur die als sculptuur beoordeeld moet worden.

Op dit moment is er een werk van Wieke Terpstra te zien in de Vitrine in de Weimarstraat.