Invest Week Interview #2: Isabel Cavenecia

Ik sprak voor Stroom Invest Week met kunstenaar Isabel Cavenecia (1990), die in 2014 afstudeerde aan de afdeling beeldende kunst van de KABK.

image 3


Isabel Cavenecia is momenteel op reis in Peru. Via een haperend Skype-verbinding spreken wij elkaar over science-fiction en het digitaliseren van de menselijke fantasie.

Hoe ga jij te werk?

“Mijn werk bestaat uit korte animaties van computer-gegenereerde ruimtes. Het is eigenlijk een soort architectuur. Per ruimte maak ik een soundscape die correspondeert met de space die ik wil maken. Als ik een ruimte in mijn hoofd heb gezien die ik wil visualiseren, maak ik hier een tekening van. Deze schets werk ik dan later uit op een computer. Soms werk ik ook rechtstreeks op de computer, maar dan heb ik wel al een duidelijke sfeer in mijn hoofd, die ik wil maken.”

Twee zwemmers, 2015, still (loop)

Twee zwemmers, 2015, still (loop)

Is er ook een verhaal of narratief aanwezig in deze situaties?

“Er is geen verhaal met een begin, midden en einde. De werken zijn vooral een uitleg van een science fiction-achtig idee, je zou het een gevoel of sfeer kunnen noemen. Ik voel mezelf meer een muzikant, alsof ik iets aan het componeren ben. Door het gebrek aan narratief zou ik zeggen dat elk werk meer een drone (repetitief geluid) dan een melodie is. De werken zijn verschillende loops die naast elkaar bestaan.”

Zijn de ruimtes interactief? Of bekijk je ze, als bij een film?

“Op het moment maak ik ge-loop-te filmpjes van ruimtes. Begin vorig jaar had ik echt een soort game gemaakt, dus kon je als toeschouwer zelf door middel van een joystick door de computer-gegenereerde ruimtes lopen. Toen merkte ik echter dat het te veel uit elkaar viel, dat ik meer de regie wil hebben over hoe de ruimtes worden waargenomen. Hierna ben ik deze korte filmpjes gaan maken. Dat werkt nu goed, al houd ik in mijn achterhoofd dat ik op gegeven moment misschien wel weer met die joysticks wil werken. Mijn keuze voor korte filmpjes heeft overigens ook met de kwaliteit van de software te maken. In Unity, waarmee ik die games maak, wordt het resultaat veel meer gepixeld dan in Cinema 4D, waarmee ik de korte filmpjes maak. Dat zorgt natuurlijk voor meer afstand. Eigenlijk wacht ik op het moment dat we onszelf in de computer kunnen uploaden. Dat je echt in die ruimte rond kan lopen. Dat gaat waarschijnlijk nog heel lang duren.”

Untitled, 2015, still (loop)

Untitled, 2015, still (loop)

Untitled, 2015, still (loop)

Untitled, 2015, still (loop)

Science fiction speelt een rol in jouw werk. Kan je hier iets meer over vertellen?

“Ik vind science fiction een erg interessant medium omdat het je vrijelijk laat fantaseren over de toekomst, ook over dingen die eigenlijk niet mogelijk zijn. De technologie loopt achter op de geest. Arthur C. Clarke schreef ooit een verhaal over een ruimtelift. Men zei dat zoiets nooit zou kunnen bestaan omdat er geen materiaal bestond wat zowel heel sterk als heel licht van gewicht was. Totdat dit materiaal later werd uitgevonden en de ruimtelift wel degelijk mogelijk bleek te zijn. NASA is er uiteindelijk mee aan de haal gegaan. Sci fi kan fungeren als een soort meme. Je roept er beelden mee op die in het collectieve geheugen van alle mensen terecht komen, waardoor de vormgeving van de toekomst beïnvloed wordt.

Slipping Bed, 2015, still (loop)

Slipping bed, 2015, still (loop)

“Dit doe ik ook met mijn werk. Met een computer kan je alles maken wat je bedenkt, en zijn geen grenzen. De digitale wereld is een oneindige wereld. Net zoals het in jouw hoofd net zo oneindig is als in het heelal. De ruimtes die ik in mijn hoofd zie zou je niet zomaar fysiek kunnen nabouwen. De fysieke wereld is beperkt, al is het maar omdat op aarde de zwaartekracht geldt. Op een computer kan je het precies zo maken zoals het in je hoofd bestaat. Ik vind het fijn dat de digitale wereld niet tastbaar is. Ik heb ook helemaal niet de behoefte om de ruimtes na te bouwen, ik vind het juist interessant dat dit medium zo dichtbij onze geest staat. Het reizen in je geest is niet fysiek, maar wel heel visueel, en dat heb je ook in die computerwerelden.”

Je maakt niet alleen virtuele ruimtes, maar je zet ook virtuele mensen neer in deze ruimtes.

“Ten eerste gebruik ik menselijke aanwezigheid om de schaal van de ruimte aan te geven. Maar soms kan ik ook vinden dat er op plek A iemand moet zitten die verdrietig is, of op plek B iemand moet staan die blij is, of dat op plek C iemand moet dansen. De energieën van die mensen spelen ook mee in de compositie van de ruimte.”

Synthetic Sound, 2015, still (loop)

Synthetic Sound, 2015, still (loop)

Op wat voor plekken zou je jouw werk willen tonen?

“Ik vind het belangrijk dat mijn werk op internet te zien is, zodat iedereen het thuis kan bekijken. Het lijkt me ook interessant om een gebouw te hebben met verschillende kamers, en mijn verschillende digitale ruimtes heel groot in de verschillende kamers te beamen. Dan zou ik ook wel iets met die fysieke ruimte willen doen. Dat er bijvoorbeeld alleen maar Japanners werken. Geen installatie dus, maar iets waardoor die ruimte zelf ook bijdraagt aan de ‘toekomst-sfeer’ die ik neer wil zetten.”

Wil je deze fysieke ruimte dan ook in science-fiction veranderen?

“De wereld is al science fiction maar ik zou hem wel verder willen vormgeven.”

Waar ben je op dit moment mee bezig?

“Ik heb mijn computer hier niet bij me, dus ik maak nu vooral tekeningen. Ik kom gelukkig over een paar weken weer terug. Ondertussen leer ik wel heel veel hier in Peru. Ik zie mezelf als een innerlijke astronaut. Op het moment doe ik onderzoek naar verschillende medicinale planten. Deze planten zijn voertuigen voor innerlijke ruimtereizen. Ik denk dat we hier veel van kunnen leren, dat we een soort nieuwe manier moeten vinden om met onze omgeving om te gaan, om met de natuur samen te smelten. Heel veel mensen zijn dit contact helemaal kwijt, deze liefde voor het goddelijke in de natuur, en we moeten dit weer terugvinden. Dit kan trouwens wel heel erg science fiction-achtig gebeuren, het hoeft niet te betekenen dat we geen technologie meer mogen gebruiken.”

In aanloop naar de aanstaande Invest Week in juni presenteert Jegens & Tevens in samenwerking met Stroom Den Haag een reeks persoonlijke portretten. Jonge kunstenaars die een Pro Invest subsidie hebben ontvangen en een selecte groep (inter)nationale curatoren worden door Jegens & Tevens geïnterviewd. Het doel van de jaarlijkse Invest Week is dat de kunstenaars feedback en reflectie op het eigen werk ontvangen van een groep ervaren curatoren, critici en kunstenaars uit binnen- en buitenland. Tot aan 27 juni 2016, als de Invest Week start, komen alle deelnemende kunstenaars en curatoren hier uitgebreid aan bod. Meer informatie over de Invest Week is binnenkort te vinden via www.stroom.nl.

Website Isabel Cavenecia.