Last Meal Cafe @ W139
Bij W139 worden we tijdens de jaarwisseling nog getrakteerd op een copieus menu dat het laatste avondmaal lijkt in te willen luiden. Op het menu van Last Meal Cafe staan twaalf kunstwerken die doordrenkt zijn met toxische middelen. De kunstenaars trakteren ons met confronterende installaties op een lesje nederigheid.
Voor de bezoekers van de tentoonstelling Last Meal Cafe zijn twaalf tafels gereserveerd die door evenzoveel kunstenaars zijn gedekt. Bij elke tafel worden we geconfronteerd met sinistere zaken die zich allemaal redelijk recent hebben afgespeeld. Critici van de Russische autoriteiten zoals oud FSB-medewerker Alexander Lidvinenko die in een Engels hotel door met polonium verrijkte groene thee werd vergiftigd. Of Sergej Skripal en zijn dochter Yulia die nog maar kort geleden met zenuwgas werden vergiftigd. Ze zijn nu onderdeel geworden van een baropstelling in W139. De kroonluchter bungelt als een onontkoombare metronoom boven de levenloze scene, waarmee de vraag wordt opgeroepen: wie is de volgende?
Verderop worden we met nieuwe situaties geconfronteerd. En bij elke situatie hoort weer een nieuw verhaal. En niet zelden wordt het dodelijke gif verpakt in een smakelijke maaltijd. Zoals ook de kunstwerken de bezoeker verleiden om dichterbij te komen en kennis te nemen van de noodlottigheid. Sommige werken slagen daar in dankzij een -op afstand- vreedzame en veelal huiselijke uitstraling. Dichterbij gekomen verliest het werk haar onschuld.
De dreiging kan ook van heel dichtbij komen. Bijvoorbeeld wanneer je bij thuiskomst ziet dat de stoel niet naast maar op de tafel staat. Met als enige doel om je er aan te helpen herinneren dat je je ook in je eigen huis niet veilig kunt wanen. Het is een eenvoudig beeld, maar uiterst effectief en een standaard recept van de Wit-Russische geheime diplomatieke dienst. Kunstenaar Sergej Shabohin heeft 18 van dergelijke onderwerpingspraktijken verzameld en presenteert ze hier op een podium. Met de bijbehorende attributen, klaar voor gebruik.
Persoonlijke en politieke verhalen wisselen elkaar af in deze activistische tentoonstelling. Initiatiefnemers Vasiliy Bogatov en Taisiya Krugovukh gaan het verst in hun ‘gerecht’. De systematische martelpraktijken van de Russisch politie laat weinig ruimte voor verbeelding. In Cham-Pain reconstrueert Bogatov een educatieve opstelling die het midden houd van een verhoorkamer en (on)rechtbank. Met Chicken in Ale presenteert Krugovukh ons een bitter middeleeuws gerecht dat heden ten dage nog steeds wordt geserveerd in Sint Petersburg. Op een ‘levend’ tafellaken zien we hoe de Russische chefs valse bekentenissen klaarstomen. En voor wie meer zintuigen wil verwennen, worden er ook koptelefoons bij geserveerd met het bijbehorende geluid.
In de filmzaal van W139 wordt het feestmaal afgesloten met de spiritueel juridische thriller M.M.T.P. Obmyak van Mikhail Maksimov. Verschillende historische kunstenaars (waaronder regisseur Andrej Tarkovski en schrijver Andrej Platonov) worden opgevoerd voor een dispuut over het wel en wee van Rusland en de toekomst van de ruimtevaart. Geheel voldaan verlaten we het pand. Op naar een nieuw jaar vol culinaire en artistieke hoogtepunten.
Last Meal Cafe is nog te zien tot en met 13 januari 2019 bij W139 in Amsterdam.
Met werk van Mo Al Dee, Vasiliy Bogatov, Ali Feruz, Barbad Golshiri, Ruthie Jenrbekova, Taisiya Krugovukh, Evgeniy Mitta, Manuel Ronda, Sergey Shabohin, Irakli Skhirtladze, Maria Vilkovisky en Daniel Watt.
