Post-Corona met kunstenaar Peter Vink
Post-Corona: een serie interviews met kunstenaars die terugkijken op de coronaperiode in 2020. We gaan verder met een interview met Peter Vink. Ondanks de coronacrisis beleefde hij een zeer productief jaar, met een mooie opdracht in Den Haag in het vooruitzicht.
Wat heeft het coronajaar 2020 jou gebracht?
Best veel goeds eigenlijk. Ik heb een paar mooie exposities meegemaakt. In Hengelo maakte ik een lichtsculptuur voor het stadhuis. Het idee om het in april officieel te openen, viel door corona in het water. Uiteindelijk gebeurde dat op 1 juli. Kwam mij ook goed uit: kon ik het werk nog verfijnen. Die 74 voorstellingen in dat werk waren aardig wat programmeerwerk!
Big Art was in oktober van 2020. Big Art is altijd echt een investering maar voor mij heel belangrijk om aan mee te doen. Via galeries kan ik mijn type werk niet laten zien. De burgemeester van Zaandam wilde het vanwege nieuwe coronamaatregelen niet laten doorgaan. Met wat aanpassingen aan de tentoonstelling kon het gelukkig toch open.
Ik vond het zelf de beste editie die ik gehad heb! Omdat er maar 40 mensen per hal naar binnen konden, hadden de bezoekers meer aandacht voor de werken en de kunstenaars. Ik kon zo heel goed mijn verhaal vertellen.
Mijn werk is een reactie op de ruimte waarin het te zien is. Voor Big Art moet ik in een maand tijd het hele kunstwerk verzinnen, maken, opbouwen. Ik meet dan de hele ruimte op met een lasermeter, ik maak het kunstwerk vervolgens in een 3D-model. Het is best idioot om zo snel een kunstwerk te bedenken. Die weken zijn heftig… maar ik doe het wel!
En op de valreep van 2020 belandde je ook opeens in Berlijn. Hoe ging dat precies?
Dat kwam een beetje uit de lucht vallen! Ik werd tijdens Big Art telefonisch benaderd door een curator die mij nog kende van een eerdere opdracht in Berlijn. Zij vroeg mij voor Wiedererwachen, een grote buitententoonstelling in Kreuzberg, Berlijn, rondom U-bahn-station Gleisdreieck. Met kunstwerken achter de ramen van een beursgebouw, een hotel en op een plein.
Galeries waren open in Duitsland, want het waren ‘winkels’. Musea moesten wel dicht. En de kunstenaars in Berlijn hadden geen TOZO-regeling. Ze konden wel aan een vergoeding komen, maar die was niet voor iedereen beschikbaar. Wat hebben we het eigenlijk goed als kunstenaar in Nederland!
Omdat de werken zogenaamd ‘te koop’ waren, kon Wiedererwachen doorgaan. Ik stuurde mijn spullen op met de post en ging er met de trein achter aan. Zo doe ik het meestal want ik heb geen auto. Ik had wel netjes voor de reis een coronatest gehaald op Schiphol.
Voor mij was het een groot avontuur met twee kunstwerken, die ik op afstand op basis van foto’s en met hulp van google maps had voorbereid. Voor ‘Gleisdreieck’ stond ik op een dakterras terwijl op zeven meter afstand de metro voorbijreed. Mijn romantische kunstenaarshart gaat dan sneller bonken!
En het tweede werk, Absperrgitter, had een dranghek als uitgangspunt. Werken vanuit een object, dat was weer eens wat nieuws. Ook hier trouwens weer hard werken in een kort tijdsbestek… op zo’n moment ben ik wel een situationist volgens mij!
Je werkt meestal met lampen. Geen problemen gehad met leveringen?
Ik bestel veel online, ook uit China, direct bij de fabrieken. Ondanks de crisis kom ik nog gewoon aan mijn materialen. Afgezien van één moment. Voor de IJsselbiënnale van 2020 vroeg ik wel aan de organisatie: Kan ik een voorschot krijgen om het ledlicht eerder te bestellen? Want ik verwachtte wel wat vertraging door de coronacrisis, die immers ook in China begon. Daardoor kon ik het op tijd binnenkrijgen maar… toen werd het alsnog uitgesteld.
Kortom, 2020 was voor jou best een goed jaar?
Ja, en ook nu staan er weer nieuwe opdrachten op stapel: een buitententoonstelling in het Ruhrgebied, de uitgestelde IJsselbiënnale en… dat kan ik nu eindelijk officieel zeggen… ik ga ook een lichtkunstwerk maken voor de tijdelijke Tweede Kamer! Dus het voormalige ministerie van Buitenlandse Zaken achter het station van Den Haag Centraal. Een lichtkunstwerk komt op het prinses Irenepad en een andere op de enorme kolommen van veertig meter hoog die je ziet als je uit het station komt.
En sinds kort heb ik ook een atelier in Halfweg. Dat is best grappig: iedereen zit maar thuis te werken, ga ik juist buiten mijn huis werken… Een soort omgekeerde reactie! Wel fijn om gewoon naar je werk te kunnen gaan.
[Lacht] Het is wel een positief verhaal hè… Je hebt ook winnaars in 2020, zoals Albert Heijn… Ik weet niet of ik bij de winnaars hoor, ik probeer gewoon door te gaan met mijn projecten. Ik heb eerlijk gezegd ook niet zoveel last van corona gehad. Voor een groot deel werk ik achter mijn laptop natuurlijk. En ik kan ook nog steeds een-op-een afspreken met collega’s, om contact te houden. En ik heb altijd wisselende inkomsten, daadoor ben ik van nature al crisisbestendig.
Het is wel een bijzondere tijd om mee te maken. Vooral de realisatie dat niet alles vanzelfsprekend is. Daarbij heb ik nog meer bewondering gekregen voor de curatoren en organisatoren dan ik al had. Zoals bijvoorbeeld van Big Art. De energie die zij hebben om er in deze omstandigheden toch steeds weer wat van te maken… die is echt heel bijzonder.