A Finger in (almost) Every Pie

Sweet Jelly Pie speelt zich af in een garage in de Binckhorst. En op een bepaalde manier is het ook een kijkje onder de motorkap van de nog jonge studenten Fine Art. Maar zo fijn lijkt het allemaal niet te zijn. Er is onrust, het loopt allemaal nog niet helemaal zoals het hoort. Er zijn veel directe persoonlijke tekeningen en schilderingen te zien die in combinatie met fragmentarische teksten en losse opmerkingen een dagboekachtig geheel vormen. Er is boosheid, angst, schaamte en onzekerheid over de nabije toekomst die voor deze generatie kunstenaars behoorlijk ongewis is. Tegelijkertijd geeft de onzekerheid ruimte om alles te kunnen zeggen, het er uit te gooien. Erger dan nu kan het toch niet worden. Wanden, vloeren, pilaren en ramen worden benut om gedachten en gevoelens te delen. Banieren en hekken en een opgeblazen zeppelin, die uit de garage steekt, worden toegevoegd om de mogelijkheden voor communicatie te vergroten. Hierbij een impressie…

Grape Jelly Pie speelt zich af in een verlaten kantoorruimte dat, met de aanwezigheid van een podium en keuken, ook wel iets wegheeft van een buurthuis. De sfeer is er een stuk gemoedelijker dan in de Sweet Jelly Pie garage. Hier lijkt alles wat meer bedachtzaam en verstild. Alsof deze kunstenaars meer tijd hebben gehad om te reflecteren en tot zichzelf te komen. Hoewel we dezelfde thema’s terug zien komen (lichamelijkheid, seksualiteit, social media, de omgang met de dagelijkse realiteit) wordt er minder gereageerd en meer geordend. En er is afleiding in de vorm van rituelen en een videogame. In de achterruimte is ook plaats gemaakt voor een goed gesprek. De installatie van Bo Wielders herbergt een radiostudio voor Mushroom Pie Radio waar gesprekken worden gevoerd over kunst en andere zaken.

Behalve de tentoonstellingen hebben de studenten ook gewerkt aan een website waarin de resultaten worden gedocumenteerd. Wellicht een belangrijk referentiepunt voor het afstudeermoment over een half jaar.