IFFR 2021: het meest artistieke
Het is (bijna) februari en bitterkoud en dus staat IFFR weer voor de deur! Eigenlijk achter de deur, want gewoon op het eigen scherm. Door de lockdown kun je geen enkele voorstelling ‘in het echt’ bezoeken. En dat tijdens een jubileumeditie (de 50e)!
Het IFFR-festival wordt dit jaar ook deels in juni gehouden. Komende week zijn daardoor slechts 67 films te zien, terwijl er in 2020 (in totaal) 573 films te zien waren. De spoeling om uit te kiezen is nu een stuk dunner. Niet vreemd natuurlijk: de filmindustrie zelf is ook zwaar getroffen door de coronacrisis.
Gelukkig kunnen we ook met dit programma uit de voeten. Want ook al zijn er geen filmtips mogelijk van of over kunstenaars, toch kun je via IFFR online behoorlijk artistieke films bekijken. Hieronder beschrijven we de in onze ogen meest artistieke films van het programma voor januari (dat van juni is nog niet bekend). Wel onder voorbehoud allemaal, we moeten de films zelf ook nog zien…
Heb je praktische vragen over het programma of wil je weten hoe je tickets koopt? Lees dan de preview op Indebioscoop.com. Ook voor recensies van films kun je hier de komende week terecht.
Tiger on the loose
Eerst echt wat kunst… Want ‘Tiger on the loose’ biedt kansen om zelfs in coronatijd (tot 14 februari) wat aan kunst en film te doen. 50 greenscreens op verschillende plaatsen in Rotterdam en samen vormen ze de beroemde tijger van het IFFR. Uitvoering is van Studio VollaersZwart.
Lees er meer over de op website van IFFR en de FAQ over Tiger on the loose.
1. Bipolar: bizarre Chinese variatie op de mythe van Orpheus
Een vrouw gaat naar Lhasa maar waarom weet ze zelf ook niet precies. Ze ontmoet een ‘heilige’ kreeft in een hotel en gaat op pelgrimstocht naar het Ming-eiland. De film biedt geen houvast over waar het heengaat, net zo min als de protagoniste weet waarom ze die tocht maakt. De trailer van Bipolar belooft wel veel prachtige shots en zelfs een onvervalste Twin Peaks-vibe, met muziek en surrealistische beelden. Veel nacht, water, zwart-wit. Lastig om in te schatten of dit een hele film boeiend blijft maar de debuutfilm van Queena Li oogt artistiek erg gedurfd, waar je juist vaak erg flauw wordt van de stilistische eentonigheid van arthousefilms.
2. Black Medusa: artistiek temperament uit Tunesië
De Tunesische Nadia heeft twee kanten. Ze is timide overdag en ‘s avonds spreekt ze met mannen af en slaat ze dan in elkaar. Che? Het is hier denk ik niet zozeer het verhaal waarvoor je (niet) naar de bioscoop gaat, maar de filmstijl. Die is ‘eclectisch’ en laat volgens IFFR veel filmisch experiment zien, in de sfeer van een film noir, horror of een giallo. Een in alle opzichten gewaagde film (debuut van Youssef Chebbi).
3. The Year Before the War: een Letse rondreis door het jaar 1913
Film over een man die in 1913 door Europa reist. Wie iets weet van dat vooroorlogse jaar (er is ook een gelijknamig boek over), weet dat er destijds van alles broeide. Een sterk onderwerp dus voor een historische thriller. Dit debuut van Davis Simanis oogt als een film die niet snel in een hokje te duwen is, net zo goed absurd als surrealistisch (en ook weer in zwart-wit).
4. Destello bravio: vrouwen aan een surrealistische tafel
Vrouwen in een Spaans dorp praten en roddelen. Maar het is niet helemaal normaal. Verlangens borrelen onverwacht naar boven. Een beetje een gok, deze surrealistisch ogende film. Het kan spannend, grappig en mysterieus zijn, maar ook misschien de plank misslaan.
5. Mayday: magische wereld waar mannen en vrouwen oorlog voeren
Vrouw komt terecht in een parallelle wereld waar oorlog heerst tussen mannen en vrouwen, die vrouwen winnen. De protagoniste denkt zelf niet zo zwart-wit en weet niet of ze daar vrolijk van wordt. Met de ironie in dit verhaal kun je volgens mij veel kanten op – en ook al weet ik niet of het werkt (en er is ook geen trailer om een idee te kunnen krijgen) – de Amerikaanse film wekt wel de nieuwsgierigheid op vanwege de fantasierijke opzet.
6. Liborio: doorgronden van spiritualiteit in de Dominicaanse Republiek
Een man verdwijnt begin twintigste eeuw in de Dominicaanse Republiek en keert terug. Hij wordt een messias. We zien een verhaal rondom zijn opkomst in zeven episodes. Libor heeft echt bestaan en deze film zal vermoedelijk vol mooie beelden zitten met voodoo-spiritualiteit. Visueel kun je daar veel kanten mee op.
7. The north wind: eigenzinnigheid uit Rusland
Een van de minst voorspelbare films op IFFR (en dat zegt wat) is The North Wind. Het gaat om een magisch dertiende uur. Verwacht veel compromisloze eigenzinnigheid van schrijfster, regisseur en hoofdrolspeelster, Renata Litvinova.
8. Mandibules: Quentin Dupieux' nieuwste
Mannen vinden een reuzevlieg in hun achterbak. Kunnen ze er geld mee verdienen? Ze reizen tot ze bij een familie aankomen, waar zelf ook een en ander aan mankeert. Quentin Dupieux heeft als bijnaam ‘David Lynch van de komedie’. Zijn films zijn niet voor iedereen weggelegd maar fijnproeverswerk voor de liefhebber. Een genre bijna op zichzelf – aangezien komedie steeds minder aanzien geniet. Deze film is misschien wat meer comedy dan bijvoorbeeld Deerskin en Realité, maar een beetje bizarre humor op zijn tijd kan nooit kwaad.