Een schittering in het donker / Quartair
De Installatie Glinting honey in the dark, a feather tickling on my back opende vrijdag 11 juli en is van 12 tot en met 18 juli te zien.Deze installatie is onderdeel van het project Sukebeningen.
Het project Sukebeningen is een collaboratie van Noriko Koide, Yota Morimoto en Akane Takada. In verschillende disciplines – performance, muziek, beeldend en audiovisueel – heeft dit collectief erotiek als thema verkend, zoals in Music for an erotic instrument. “Project Sukebeningen presents Japanese eroticism, inspired by the Dutch beach Scheveningen. Its objective is to explore sensuality and to accommodate different views on eroticism each invited artist possesses.”
Sensualiteit in een houten doosje. Verborgen en intiem tegelijk.
Voor de installatie in Quartair zijn Nishiko en Gabey Tjon a Tham uitgenodigd om erotiek beeldend te verkennen. En dit heeft een verfrissende blik geboden op erotiek en laat de bezoeker vrij in het ervaren hiervan. Voordat een donkere ruimte wordt betreden waar je geen hand voor ogen ziet, staat er in een kleine spierwitte ontvangstruimte een klein houten doosje op een plank met een stethoscoop. Het werkt uitnodigend en wanneer je de koffer ‘onderzoekt’, hoor je een versnelde hartslag.
Dit werk toont aan dat Tjon a Tham en Nishiko vooral geïnteresseerd zijn in hoe sensualiteit wordt ervaren door de bezoeker, zonder hen een idee van erotiek of sensualiteit op te leggen. Hiermee willen zij ook een statement maken dat de bezoeker vrij is om zelf te interpreteren en dat het aandeel van het publiek belangrijk is in de totstandkoming van de ervaring van de installatie.
Een lamp in een bol met water en zeep. Door een klein motortje worden steeds bellen geblazen in de bol.
Eenmaal binnen biedt het een verwarrende, grappige en enge ervaring. Het is zeer donker en allerlei objecten – hangend, vliegend, ronkend en bubbelend – geven de ogen weinig tijd om te kunnen wennen aan de donkere ruimte. Het lijkt op een donker woud waarin je gedesoriënteerd even niet weet waaraan je je kunt vastgrijpen. Drie plekken lichten op, een beamer in een plastic huls met water, een borrelende lamp en een scherm waarop verschillende beelden worden geprojecteerd.
Als je je begeeft naar deze plekken waad je door een hangende installatie van verschillende materialen, schoenveters, wol, prikkelende stof, touw en plastic. De wol voelt zacht, de schoenveters bewegen grappig en dartelend op en neer, en de prikkelende stof geeft een aparte sensatie op de huid. In gesprek met Nishi en Gabey onderschrijven zij dat zij erg benieuwd zijn naar hoe bezoekers hierop reageren; the work welcomes diversity of visitors because of its balance between being entertaining and serious, open and private, exploring the contradicting possibilities of the subject. De stethoscoop verbeeldt mooi intimiteit en geslotenheid, de hangende objecten veroorzaken (bij mij) een gevoel van opwinding en angst. Dit wordt versterkt door de geluiden en composities (Skubeningen) die af en toe te horen zijn in het donker. Het versterkt de sfeer waar je al in zit.
Beelden worden geprojecteerd, zoals een waterkan, kaarsen en druppels.
Een ander ‘lichtpunt’ wordt veroorzaakt door beelden die op een groot scherm worden getoond. Het ruisen van bladeren, het schenken van water of brandende kaarsen wisselen elkaar in laag tempo af. De afmetingen van het scherm zijn opvallend, menshoog en smal. Ook hier wordt de bezoeker uitgenodigd om te ervaren en te interpreteren. Waar de brandende kaarsen wellicht een meer letterlijke interpretatie zijn van sensualiteit, bieden de ruisende bladeren meer stof tot nadenken en voelen.
De gelaagdheid van deze installatie is opvallend en verfrissend. Het zet je aanvankelijk op het verkeerde been waardoor je op een andere manier deze installatie moet ‘bekijken’, zeker voor een nachtblinde bezoeker zoals ik. En dat zorgt ervoor dat je een nieuwe balans moet zoeken, en die nieuwe balans vind je vanzelf door de beelden te interpreteren, de materialen te voelen en te luisteren naar wat er gebeurt. Het zicht wordt grotendeels uitgeschakeld waardoor je ontvankelijk moet worden voor jouw omgeving, net zoals bij sensualiteit eigenlijk. Nishi Ko en Gabey onderzoeken sensualiteit en erotiek zonder op te dringen; mijn interpretatie kan volledig afwijken van een andere en dat is juist interessant voor hen en bevrijdend voor mij als bezoeker. Neem ook een kijkje en laat je verrassen door The glinting honey in the dark and the tickling feather on your back….
Foto: Erik-Jan Ligtvoet. Buitenplaats Quartair
Let op: de installatie is met 2 dagen verlengd en is tot en met 18 juli te beleven. Finissage op 18 juli van 17:00 -23:00. Verder te bezoeken op zondag 12 tot en met vrijdag 18 juli van 12:00 – 17:00. Quartair Contemporary Art Initiatives. Toussaintkade 55 Den Haag