Kunstenaarsboeken in Meermanno

Van Picasso tot Sol LeWitt is de titel van een tentoonstelling van kunstenaarsboeken vanaf 1950 in Museum Meermanno/Huis van het Boek. De expositie concentreert zich op de collectie van de Brokken Zijp Foundation en wordt aangevuld met exemplaren van de Koninklijke Bibliotheek en Museum Meermanno zelf.

De eerste vitrine in de hal is veelbelovend. Ze is gevuld met een indrukwekkende reeks ‘kunstenaarscatalogi’ die werden uitgegeven door het museum Abteiberg in München-Gladbach. Het exemplaar uit 1969 dat aan Panamarenko is gewijd, is een tegelijkertijd een mooi voorbeeld van een multiple en verscheen in een oplage van 330 exemplaren. De lengte van het touwtjes is identiek aan de spanwijdte van het vliegtuig van Panamarenko dat op de expositie getoond werd.

In de eerste zaal is een verzameling ‘livres de peintre’ bijeengebracht, zoals dit exemplaar met gedichten van Charles Juliet en litho’s van Bram van Velde.Ze zijn te beschouwen als voorlopers van het kunstenaarsboek hoewel dit exemplaar uit 1976 daarvan een laat voorbeeld is.

Ook dit boek dat een produkt is van Louise Bourgeois en Arthur Miller uit 1992 past eigenlijk niet in het thema maar dat maakt het er niet minder fascinerend om. De boekverzorging was van de hand van de vorig jaar overleden Klaus Baumgärtner.

In de grote zalen wordt de bezoeker geconfronteerd met een vroeg voorbeeld van een kunstenaarsboek dat als kwadraatblad gratis werd verspreid door Steendrukkerij de Jong in Hilversum: Daily Mirror van een van de pioniers van het kunstenaarsboek, Dieter Roth.

In deze vitrine is een aantal boeken bijeengebracht van een andere icoon van het kunstenaarsboek: Sol LeWitt. Hij maakte in de periode 1967-2002 ruim zestig kunstenaarsboeken meestal uitgaande van geometrische vormen en rasters.

De lang in Arnhem maar nu in Duitsland werkende herman de vries – hij schrijft zijn naam liever zonder hoofdletters – maakt sinds 1960 kunstenaarsboeken en ontdekte het medium nog net iets vroeger dan de meer bekend geworden Ed Ruscha.

Fransje Killaars laat in dit boek uit 1997 zien dat het kunstenaarsboek zich heeft losgemaakt van typografische conventies, Full color bestaat alleen uit lappen veelkleurige stof uit India.