En nu? Josje Hattink

Jegens vroeg aan enkele recent afgestudeerde kunstenaars aan de KABK wat hun plannen zijn.

In deze zomerrubriek vandaag: Josje Hattink 

Graven

Ik heb er altijd al één willen hebben, zo’n grote berg zand. Als kind was ik mateloos gefascineerd door de logge reuzen die onze buren zo nu en dan voor hun huis lieten storten om de tuin op te hogen. Ik vond ze indrukwekkend. Groot, zwaar, onverplaatsbaar, maar wat was daar binnenin? Ik groef dan een hol terwijl ik graaide naar het diepste punt. Tevergeefs, want mijn korte armpje kwam nooit dieper dan het zelf lang was. Maar wanneer ik in het hol keek, om te zien hoever ik gekomen was, zag ik de ruimte in de berg die ik zelf had gemaakt. Een plek die eerst nog niet bestond en alleen door het graven was ontstaan. Als mijn arm maar zou groeien zou ik nog veel dieper kunnen graven.

Ik groef holen in de overtuiging dat ik ooit tot de kern zou kunnen komen. Eén korrel moet toch de middelste zijn. Mijn armen waren misschien nog te kort, maar ze zouden heus wel groeien.

Nu ben ik afgestudeerd en kijk ik in de ruimte die onder mijn handen is ontstaan. In het begin was er zelfs nog geen kuiltje en dus ben ik best ver gekomen, maar er is nog zoveel meer. Ik wilde graag kunstenaar worden, maar inmiddels weet ik dat dat niet het enige is. Het ene kan voor mij niet zonder het andere. Het doen niet zonder het weten. De kuil niet zonder berg en dus ook het kunstenaarschap niet zonder de theorie. Ik heb een enorme honger naar kennis en verdieping ontwikkeld, juist door het maken van werk. Ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik heel nieuwsgierig ben naar de theoretische kant van de kunst en de kunstgeschiedenis. Alle zandkorrels die mij voor zijn gegaan. Daarom ga ik, naast de praktijk van het kunstenaarschap, kunstgeschiedenis studeren, omdat ik denk dat dit voor mij de manier is om te kunnen blijven groeien.

Ik zal altijd blijven maken, maar ik zal ook altijd blijven graven. En dat is wat ik wil voor de toekomst: blijven leren, blijven groeien en blijven ontdekken. Op mijn eigen manier, want ik graaf graag mijn eigen gang.